Παλεύω να βρω κάτι “επίκαιρο” να γράψω εδώ και καιρό, κάτι που να αφορά την κοινωνία, τον Covid ίσως για ακόμα μια φορά ή τέλος πάντων κάτι που να ξεφεύγει από τα όρια της καθημερινότητας της δικιάς μου και από τα ενδιαφέροντά μου!
Εμ έλα που δεν τα καταφέρνω!
Έχω καταλήξει εδώ και καιρό ότι η επικαιρότητα, το εφήμερο και το καθημερινό δεν είναι στη σφαίρα του άμεσου ενδιαφέροντός μου!
Ο Covid ήταν απλά μια αφορμή να ανοίξω μια κατηγορία που δεν μπορώ να τιμήσω. Όμως τι μου ήρθε και την άνοιξα in the first place;
Μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι πιστεύω πραγματικά ότι η Υγεία είναι über alles (πάνω από κάθε τι στον κόσμο τούτο τον μάταιο) και όταν είδα ότι απειλείται με τέτοιο κατακλυσμικό τρόπο, είπα να βάλω κι εγώ το λυχναράκι μου στο να καταφέρουμε όλοι να το ξεπεράσουμε με τρόπο ευχάριστο και διασκεδαστικό καμιά φορά, γιατί όχι!
Έτσι κι αλλιώς, δημοσιογράφος δεν είμαι και θεωρώ ότι ήδη υπάρχει ΥΠΕΡ-πληθώρα πληροφοριών εκεί έξω που αφορά το καθημερινό ή το εφήμερο που λέω κι εγώ, οπότε τι να λέμε κι εμείς τώρα;
Βασικά, υπάρχει τόση πληροφορία, που…όπως πληροφορήθηκα, στο παρακάτω ντοκιμαντέρ (The Great Hack):
https://www.netflix.com/gr/title/80117542
μπορεί (ενδεχομένως) να αλλάζει ακόμα και εκλογικά αποτελέσματα!
Αν το δείτε (αξίζει!), δεν χρειάζεται πιστεύω να δώσετε καν τόση σημασία στο αν ο Trump έκανε “κλεψιά” το 2016 ή αν είναι αυθεντικό το Brexit. Αυτό που θα πρέπει να κρατήσετε είναι ότι με βάση το προφίλ που έχει χτίσει ο καθένα στο διαδίκτυο, αυτό μπορεί να καθορίσει τα δεδομένα που θα του αποσταλλούν πίσω σαν μπουμερανγκ και ότι ο καθένας μπορείς να επηρεαστεί τελικά από το αποτέλεσμα!
Είναι στην ουσία η απόδειξη ότι η Ψυχολογία (του ατόμου και των μαζών), ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, ΔΟΥΛΕΥΕΙ!
Υπάρχει πολύ δυσπιστία εκεί έξω σε σχέση με αυτή την (παρεξηγημένη μάλλον) επιστήμη, αλλά τα αποτελέσματά της δεν είναι εύκολο να τα ξεπεράσεις σαν γεγονότα. Η προπαγάνδα δεν είναι σημερινό παραμύθι, ούτε είναι κάτι το οποίο έχει ξεπεραστεί από την πολύ πληροφορία. Ίσα ίσα, τα δεδομένα που ανεβάζει ο καθένας στο διαδίκτυο προσφέρουν μία βάση για να χτιστεί ένα προφίλ του χρήστη, το οποίο ουσιαστικά το “χαρίζουμε” στην κάθε υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης, ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ ΚΙΟΛΑΣ!
Τα δεδομένα όμως αυτά είναι η χαρά του κάθε προπαγανδιστή εκεί έξω (με την προϋπόθεση ότι μπορεί να τα πάρει στα χέρια του φυσικά) γιατί με αυτά τρέφεται και σου δίνει το αποτέλεσμα που ταιριάζει σαν custom made κουστούμι ακριβώς στην ψυχολογία σου.
Ξεκινάει ίσως αθώα με κάποια διαφήμιση που μπορεί να δεις και να σκεφτείς ότι καλύπτει τις ανάγκες σου…από τα cookies έρχεται, να ξέρεις. Κάθε φορά που πατάς το “Συμφωνώ” έχεις συμφωνήσει να υπάρχει ένα μικρό αρχειάκι στον υπολογιστή σου που κρατά το ιστορικό από τα ψώνια σου και τις επιλογές σου…οπότε μετά είναι no brainer να σου ανατροφοδοτήσει το διαδίκτυο παρόμοιο ή και καλύτερο περιεχόμενο, ακόμα και από αυτό που διάλεξες!
Εκεί είναι θέμα καθαρά marketing (λέγε με Ψυχολογία των χρημάτων που θα ξοδέψεις)!
Η πιο καθαρή Ψυχολογία μπαίνει στην εικόνα όταν μιλάμε για “αυθόρμητα” κινήματα του διαδικτύου και άλλα τέτοια ρομαντικά! Τελικά μήπως απλά είναι καθοδηγούμενα από κάποιους επιτήδειους οι οποίοι (επί τοις μετρητοίς πάντα), εκμεταλλευόμενοι το φόβο και τα πρωτεύοντα ένστικτα του ανθρώπου (όπως αυτό της ασφάλειας και της αυτο-συντήρησης), δημιουργούν συναισθήματα και καθοδηγούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση ψηφοφόρους, μάζες ανθρώπων και ολόκληρα κινήματα;
Δεν ξέρω πραγματικά τι μπορεί να θεωρηθεί πλέον “αυθόρμητο” και “παρορμητικό” αλλά τώρα μου ήρθε ότι μπορεί να είναι απλά αυτό που λένε “viral” (;). Τώρα το ποιος το έχει κάνει viral και πως είναι ένα ερώτημα, αλλά το πιο καλό ερώτημα είναι το “γιατί”!
Διότι, κάτι γίνεται viral όταν πιάνει τον παλμό (κυρίως της νεολαίας) και φέρνει έκρηξη από συναισθήματα στον εγκέφαλο (θετικά ή αρνητικά!).
Όταν δεν μπορείς με τη λογική να ελέγξεις το συναίσθημα (ή όταν απλά δεν θέλεις!) και να εκλογικεύσεις αυτό που βλέπεις ή ακούς τότε εξάπτεσαι και γίνεσαι τούρμπο να πούμε και φυσικά θέλεις να το μοιραστείς με τους φίλους σου, στο 2020 είσαι, και αυτοί με τη σειρά τους με τους δικούς τους φίλους κτλ κτλ.
Όταν όμως το υπερχείλισμα αυτό του συναισθήματος σε παρασύρει σε μία απόφαση για το ποιο κόμμα να ψηφίσεις ή για το αν θα πάρεις τα κουμπούρια και θα βγεις στο δρόμο, τότε είναι πρόβλημα!
Που εξηγείται φυσικά και από τις πιο απλές θεωρίες της ψυχολογίας ή / και της νευροεπιστήμης…
Για να μην ξεφύγω άλλο θα πω απλά το εξής: Προσέχετε γενικά τι ανεβάζετε στο διαδίκτυο, δεν είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα εκεί έξω. Προσπαθήστε να είστε και λίγο διακριτικοί σε σχέση με την προσωπική σας ζωή και να κοιτάτε περισσότερο την πραγματικότητα και τη βελτίωσή της και όχι την διαδικτυακή επιτυχία ή ευτυχία!
Οπότε, ξαναγυρνώντας (έλα ρε!) στο θέμα (το οποίο είναι είπαμε, ποιο;) της καθημερινότητας και της επικαιρότητας, δεν την παλεύω να γράφω για τα καθημερινά, πέρα από το αν πρόκειται πραγματικά για κάτι “μεγάλο” όπως π.χ. μία πανδημία που αφορά όλη την ανθρωπότητα!
Και ΝΑΙ, έχουμε ξαναγυρίσει σε κάποιους ρυθμούς αλλά μπορεί για το κοντινό (και ίσως μακρινό) μέλλον να χρειάζεται να ξανασκεφτόμαστε κάθε ταξίδι μία και δύο και τρεις φορές, μπορεί οι μάσκες στα ΜΜΜ να ήρθαν για να μείνουν και μπορεί το lockdown κάποια στιγμή να ξαναμπεί στο λεξιλόγιό μας.
Μέχρι τότε, προσέχουμε για να έχουμε που λένε, κατανοητό ότι έχουμε πήξει μετά από τόσο μέσα, αλλά η λύση δεν είναι να το ρισκάρουμε yolάροντας συνεχώς και μη προσέχοντας καθόλου πια!
Γιατί μετά το yolo του αισιόδοξου έρχεται και το yodo του απαισιόδοξου και σε στέλνει μια και καλή…
Υ.Γ. Α! Ξέχασα ότι το επόμενο άρθρο θα είναι η θεωρία μου περί θανάτου…προκαταβολικά συγγνώμη αν πετυχαίνω κανέναν σε περίεργη φάση με ιατρικά και τέτοια, αλλά απλά δεν μπορώ να μην την γράψω…είναι τόσο απλή και απέριττη, σαν μια γλυκιά σμεουρόπιτα!
