Όπως έχω μιλήσει για τη συμμετρία και την αναζήτησή της (Η αναζήτηση της συμμετρίας) έτσι και τώρα θα γράψω για την τελειότητα και τι σημαίνει να την αναζητάς! Ενώ όμως πιστεύω όπως έγραφα ότι η συμμετρία καλώς ή κακώς κατακτιέται με κάποιο τρόπο, η τελειότητα από την άλλη μοιάζει σαν άπιαστο όνειρο.
Τι σημαίνει καταρχήν κάτι ή κάποιος να είναι “τέλειο/ς”; Σημαίνει ότι έχει κατακτήσει ένα επίπεδο το οποίο είναι το ύψιστο στον τομέα του. Βέβαια εδώ υπάρχει το πρόβλημα ποιος ή ποιοι κρίνουν το επίπεδο και την κατάκτηση της τελειότητας σε αυτό; Οι ειδικοί θα μου πείτε. Ναι αλλά οι ειδικοί είναι οι ίδιοι “τέλειοι” ώστε “τέλεια” να κρίνουν ένα “τέλειο” δημιούργημα; Και πως βγάζουν απ’ έξω τα προσωπικά τους ώστε να κρίνουν “αντικειμενικά”;
Βάζω παράδειγμα το Requiem του Mozart! Τέλειο; (το παράδειγμα 🙂 ) Πράγματι για Requiem έχει σχεδόν τα πάντα. Μουσική έμπνευση, ίντριγκα (λένε ότι δεν το τελείωσε ποτέ ο ίδιος, ότι το έγραφε για τον εαυτό του και άλλα πολλά οι ιστορίες) και είναι κομμάτι ενός από τους μεγαλύτερους συνθέτες που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Μιλάμε η μουσική του τύπου κάνει τα παιδιά πιο έξυπνα, τα φυτά πιο όμορφα και τον ουρανό πιο γαλανό, τι άλλο θες; Είναι όμως τέλειο; Για όλους; Για τον έναν περίεργο που δεν θα του αρέσει ή θα το βρει ατελές ή θα το βρει έτσι ή γιουβέτσι και θα το κατακρίνει τι θα κάνουμε; Θα πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι οι μουσικοκριτικοί του κόσμου για να είναι το Requiem τέλειο; Μάλλον απίθανο να γίνει…υπάρχουν σκληρά καρύδια εκεί έξω!
Οπότε: Αρέσει σε αρκετούς, είναι πολύ αποδεκτό και για πολλούς (υποκειμενικά) τέλειο.
Τέλεια! Άρα αντικειμενικά από τη στιγμή που μπορεί να υπάρχει στο παρελθόν στο παρόν ή στο μέλλον ένας ειδήμων που να μην το θεωρεί την τέλεια νεκρώσιμη ακολουθία των Καθολικών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ!
Και έτσι πάει με τους ανθρώπους πάνω κάτω και τα υποκειμενικά τους κριτήρια τα οποία τους περισσότερους κάνουν το προσωπικό γούστο αντικειμενικά ωραίο και “τελειοποιούν” ό,τι μπορεί σε αυτούς να φαντάζει πάρα πολύ καλό (άντε και στους φίλους τους 🙂 )
Αυτό λέγεται από το σοφό λαό “Κρίνω εξ’ ιδίων τα αλλότρια” και από μένα μία λανθασμένη αντικειμενικοποίηση της ούτως ή άλλως υποκειμενικής πραγματικότητας που λαμβάνει ο εγκέφαλος μέσω των σημάτων του.
Και δεν μιλάω για χρώματα (να διαφωνούμε δηλ. αντικειμενικά αν κάτι είναι πράσινο ή μπλε) μιλάω για την τέχνη, τη συμπεριφορά, την καριέρα, την οικογένεια και ό,τι άλλο μπορεί να χαρακτηριστεί επιπόλαια τέλειο από έναν ή μία μερίδα ανθρώπων όποιοι και να είναι αυτοί.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τη Microsoft που με το ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ Windows 10 October 2018 update με ενέπνευσε να γράψω το παρόν….τα καλύτερα Windows my ass απλά μην τα ενημερώνετε…τέλειο;
