Προειδοποιώ ότι τα παρακάτω είναι κάτι σαν ranting που λένε και οι Άγγλοι (rant = παραλήρημα) και ό,τι θέλει προκύψει.
Έχω παρατηρήσει κάτι που μάλλον ισχύει μόνο για μένα, αλλά παρ’ όλα αυτά θέλω να δω αν καταγράφοντάς το θα αλλάξει κάτι πρώτον και αν ισχύει και για κάναν άλλον δεύτερον.
Έχω 2 μέρες περίπου καθυστέρηση στο processing των πληροφοριών / ερεθισμάτων που έρχονται από τον εξωτερικό κόσμο (και αφορούν σημαντικά για μένα θέματα)!
Και δεν μιλάω για την πρώτη αυθόρμητη αντίδραση σε κάτι, μιλάω για την βαθιά σκέψη που ρίχνω σε κάποια θέματα και η ρημάδα δεν αποδίδει με τίποτα αμέσως!
Συνήθως η λύση σε ένα “πρόβλημα” ή κατάσταση που με απασχολεί έρχεται δύο μέρες μετά, και από ότι μπορώ να καταλάβω η διαδικασία ξεκινάει με κάποια μορφή ξεκούρασης / ύπνου / ονείρου.
Έτσι, ξυπνάω συνήθως μετά από 2 μέρες και έχω βρει κάποια λύση ή κάποιο resolution σε κάτι που με προβλημάτιζε έντονα, συνήθως βλέποντας και ένα αντίστοιχο σουρεαλιστικό (always) όνειρο!
Και καθότι τα όνειρα είναι μία μορφή πραγματικότητας, αυτό που βιώνω είναι το σήμερα για 2 μέρες πριν, εξ’ ου και ο:
2-day (two-day – today!?) κανόνας
Παράδειγμα, βγαλμένο από τη ζωή που λένε!
Περίμενα 2 χρόνια και παραπάνω για να έχω πραγματικά γρήγορο ίντερνετ στο σπίτι μου και με το που έρχεται αρχίζω να ασχολούμαι με όλα τα προβλήματα που μπορεί να έχει, και δεν κοιτάω αυτό που είναι μπροστά μου, το γρήγορο ίντερνετ δηλ.!
Δεν παίζει το site μου; Κλάμα η κυρία (λες και δεν το ήξερα!)
Δεν παίζουν μαζί τα 2 router; Πάλι κλαψομουνίαση!
Δηλαδή κατάντησα κακιά πεθερά για μια δυο μέρες μέχρι να τα κάνω όλα να παίξουν, εκνεύρισα το μισό κοινωνικό μου περίγυρο, εκνευρίστηκα και εγώ, όλα χάλια ρε!
Και μετά από 2 μέρες ήρθε το…τώρα!
Η χαρά του πραγματικά γρήγορου ίντερνετ, να φορτώνει το gmail χωρίς τη μπάρα, να αναβαθμίζονται οι εφαρμογές σε δευτερόλεπτα και τέτοια, έπρεπε να περιμένω δύο μέρες να τα χαρώ, ενώ θα έπρεπε να τα χαίρομαι από την πρώτη μέρα!
Γενικά, δεν είμαι quick on my feet μάλλον.
Θέλω το Γερμανό μου, θέλω 2 κωλο-μέρες να βάλω τα σημαντικά πραγματα στη θέση τους και να ηρεμήσω, τον εγκεφαλό μου μέσα!
Επίσης, αυτό το ιστολόγιο βασιζόταν κάποτε στη (φαυλο)κυκλικότητά του και δεν θα θυσιάσω τόσο εύκολα τα κεκτημένα μου. Θα (ξανα)συνεχίσω από εδώ και πέρα τη σειρά:
Μουσική – Υπολογιστές – Μαθηματικά / Φιλοσοφία
και αν δεν φτάσω την επικαιρότητα στον ίδιο αριθμό άρθρων με τις άλλες τρεις κατηγορίες δεν θα ηρεμήσω, να ξέρετε!
Οπότε ναι, επεξεργάζομαι και άλλες ιδέες για την καραντίνα που μας έλαχε, οπότε τα λέμε…μεθαύριο! 🙂
