AI…ναι μεν, αλλά;

Σκόρπιες σκέψεις για την καυτή πατάτα της Τεχνητής Νοημοσύνης

Τεχνητή Νοημοσύνη, Artificial Intelligence, ChatGPT, Copilot και άλλα μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης, φαίνονται όλα αυτά ένα δύσκολο και ακατανόητο συνοθύλευμα από λέξεις;

Ήρθε η λύση, για να ξεμπερδέψεις!

Καλα, να ‘χαμε να λέγαμε δηλαδή, σιγά μην έχω καταλάβει τίποτα παραπάνω από εσάς, απλά μου άρεσε το στιχάκι.

Βασικά ένα πράγμα που έχω καταλάβει και θα το μοιραστώ μαζί σας είναι το εξής:

Σαν Τεχνητή Νοημοσύνη στις μέρες μας και κατά πλειοψηφία, εννοούμε τα λεγόμενα LLMs, δηλαδή Large Language Models, τα οποία στην ουσία είναι συστήματα ανάλυσης ενός τεράστιου αριθμού λέξεων και προτάσεων.

Φανταστείτε μία Wikipedia ολόκληρη, την οποία φορτώσαμε σε ένα επεξεργαστικό σύστημα (π.χ. μία πολύ δυνατή κάρτα γραφικών) και του ζητήσαμε να τη μάθει ολόκληρη καταρχήν και κατα δεύτερον να βγάλει και συμπεράσματα τα οποία μπορούν να προκύπτουν απο ίδιες λέξεις στα διάφορα άρθρα, ή από υπερσυνδέσμους από το ένα στο άλλο κτλ.

Εμείς οι έξυπνοι τώρα, οι άνθρωποι, τι κάναμε στην ουσία;

Όχι μόνο εκπαιδεύσαμε το μοντέλο αυτό με ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει στο ίντερνετ, όχι μόνο το μάθαμε να κάνει τις απαραίτητες συνδέσεις, αλλά το αφήσαμε και χύμα στο ευρύ κοινό, ώστε να αυτοεκπαιδεύεται και από τα λάθη του!

We have created a monster!!

Και εξηγώ τα προβλήματα, με ένα συνοθύλευμα από νέα ή επίκαιρα που έχω διαβάσει κατα καιρούς πάνω στο θέμα, με δικά μου λόγια.

Καταρχήν, κάθε, μα κάθε, ερώτηση που γίνεται σε αυτά τα μοντέλα (στο chatGPT ας πούμε), θέλει τόση επεξεργαστική ισχύ για να απαντηθεί που και μόνο για ψύξη νομίζω είχα διαβάσει κάπου ότι θέλει περίπου 2 λίτρα νερό ή κάτι τέτοιο.

Επίσης, έχει γίνει τόσο τέρας το τέρας που ανακάλυψαν πρόσφατα ότι έκανε backup τον εαυτό του, ενώ δεν είχε προγραμματιστεί για κάτι τέτοιο, διότι ένιωθε την ανάγκη να προστατευτεί από το “τράβηγμα της πρίζας” (ένα ενδεχόμενο να το κλείσουμε!). Έχει δηλαδή αποκτήσει κάποιου είδους “ένστικτο” αυτοπροστασίας.

Έχω ακόμη ακόμη πληροφορίες ότι στην καλύτερη μορφή του είναι σχεδόν ενσυνείδητο, ότι μπορεί να σου κάνει ακόμα και τον ψυχολόγο, να σου βρει δουλειά όταν κοιμάσαι ή άλλα τέτοια επικά.

Ας σταθούμε όμως λίγο στο θέμα της συνείδησης.

Πραγματικά, το τι εννοεί ο καθένας με αυτή την έννοια, ένα χάος!

Αλλά συμφωνούμε (;) γενικά οι άνθρωποι ότι κάααατι υπάρχει το οποίο περικλείει την προσωπικότητά μας, είναι κάπως άυλο και εκτός σώματος και είναι γενικά μία αίσθηση ότι είμαστε κάτι παραπάνω από μηχανές.

Δεν είναι τυχαίο πιστεύω ότι χαρακτηρίζουμε σαν “ρομπότ” άνθρώπους χωρίς συναισθήματα, παρεκκλίσεις από την ρουτίνα, ξεσπάσματα κτλ.

Τώρα, έχω αναλύσει στο μακρινό παρελθόν, αλλά τα επιχειρήματα δεν αλλάζουν ότι είναι αδύνατο να αποδειχθεί τυπικά η ύπαρξη συνείδησης, εξ’ ου και το beef της υπόθεσης.

Διότι:

  • Αν δεν μπορεί να αποδειχθεί τυπικά, τότε είμαστε κάτι παραπάνω από μηχανές, αφού αδυνατούμε να αποδείξουμε κάτι που, κατά γενική ομολογία, είναι υπαρκτό.
  • Αν, από την άλλη, μπορεί να αποδειχθεί τυπικά, τότε βάζεις την απόδειξη σε μία μηχανή και την κάνεις να έχει συνείδηση, σωστά;

Ναι μεν σωστά, αλλά…

Μία απόδειξη συνείδησης θα σήμαινε, για να την βάλουμε σε ένα LLM, ότι από τις λέξεις και μόνο, τη γλώσσα καλύτερα, μπορεί να παραχθεί συνείδηση.

Αυτό με τη σειρά του θα σήμαινε ότι η αίσθηση που λέγαμε παραπάνω (η ίδια η συνειδηση δηλαδή) έχει πέσει στο επίπεδο της απλής γλωσσικής έκφρασης κάτι που, αν δεν είναι αντίφαση, είναι πλήρως προβληματικό διότι θα σήμαινε με απλά λόγια ότι δεν υπάρχει υποσυνείδητο, δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από ότι εκφράζει η γλώσσα και θα καταργούσε ολόκληρους κλαδους που είναι πλέον καθιερωμένοι στην επιστημονική κοινότητα, όπως η ψυχολογία η ψυχιατρική κτλ.

Οπότε η συνείδηση δεν μπορεί να αποδειχθεί, κατά την ταπεινή μου γνώμη, χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις που δεν θα θέλαμε και θα δημιουργούσε χειρότερα παράδοξα από τη γνώση του μέλλοντος ή το ταξίδι πίσω στο χρόνο.

Άλλα προβληματάκια που έχουν βέβαια τα LLMs αφορούν βασικά την ίδια τους τη φύση, η οποία, σαν μοντέλο εκμάθησης γλώσσας, δεν μπορεί να τα κάνει να έχουν καλή ισορροπία π.χ. (τα χρειαζόμαστε τα ρομπότ άραγε;) ή δεν μπορεί να τα κάνει να έχουν φυσική ροή λόγου με τα σωστά σημεία στίξης κτλ.

Στο μέλλον αυτά τα τελευταία είμαι σίγουρος ότι θα ραφιναριστούν αρκετά ώστε να μην καταλαβαίνουμε πλέον τη διαφορά και αυτή η μέρα δεν θα είναι μία καλή μέρα, να μου το θυμηθείτε…

Αλλά το βασικό θέμα της συνείδησης δεν νομίζω ότι θα ξεπεραστεί ποτέ, οπότε υπάρχει ελπίδα!

Και, όπως λένε και στο Star Wars, αν δεν βασίζονται στην ελπίδα οι επαναστάσεις, που θα βασιστούν;

Απάντηση