Γειάαααα!
Χαρούμενο το 2024 σε όλες και όλους!
Σήμερα θα πιάσουμε το θέμα της αμαρτίας και της αρετής…
Η ιδέα μου ήρθε γιατί πάντα είχα μία αγαπημένη αρετή, την οποία και θα παρουσιάσω παρακάτω εκτενέστερα. Αλλά το θέμα το γενικότερο είναι ακόμη πιο βαθύ.
Που λέτε, οι 7 (κατά την χριστιανική παράδοση) παραδείσιες αρετές θεωρούνται κάτι σαν αντίβαρο στις 7 θανάσιμες αμαρτίες.
Και μιας και οι αμαρτίες είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσες, ας ξεκινήσουμε από αυτές (εν τω μεταξύ οι εικόνες είναι από πολύυυυυυ παλιά – 2009 φάση – από κάπου από το ίντερνετ στοκ μου αλλά είναι τέλειες):
- Αλαζονεία (Pride)
Το άτομο το οποίο ‘μαστίζεται’ από αλαζονεία επιδεικνύει υπερβολική αυτοπεποίθηση και η κατάσταση αυτή συνδέεται με μία υπερεκτίμηση των δυνάμεων του εαυτού του.
Φυσικά σε σχέση με τους άλλους τους θεωρεί πάντα δευτερό-τριτους και τους κοιτάει αφ’ υψηλού αφού άλλωστε αυτός είναι και άλλος κανένας πάνω στη γη.
Το Vanity της εικόνας σημαίνει κυριολεκτικά ματαιοδοξία το οποίο είναι κοντά αλλά δεν την λες και θανάσιμη αμαρτία, όπως και την περηφάνια, την οποία συνήθως συνδέουμε με τη λέξη pride.
- Απληστία (Greed)
Η απληστία ορίζεται σαν η ακατάσχετη επιθυμία για υλικά αγαθά ή ακόμα και άυλα όπως η εξουσία ή η δύναμη πάνω στους άλλους.
Σε γενικές γραμμές μπορεί να είναι καταστροφική για το κοινωνικό σύνολο διότι αλλάζει τις ισορροπίες σε βάρος των πολλών και υπέρ του άπληστου.
Το Avarice της εικόνας σημαίνει κυριολεκτικά φιλαργυρία αλλά η απληστία μπορεί να αναφέρεται και σε άλλα πράγματα όπως η κατοχή γης / φυσικών πόρων ή και υπερβολικής εξουσίας.
- Οργή (Wrath)
Τι να πει κανείς για την οργή; Είναι βασικά μία συναισθηματική κατάσταση κατά την οποία η βασική παρόρμηση είναι να βλάψει κανείς το διπλανό του ή το περιβάλλον.
Εξ’ ου φαντάζομαι και ο χαρακτηρισμός ως θανάσιμη αμαρτία, διότι βασικά μπορεί να προκαλέσει μεγάλο κακό στο συνάνθρωπο.
Για την ίδια τη λέξη που είναι ως έχει να πούμε ότι προφέρετε ‘ΡΑΘ’ και όσο εύηχη είναι, άλλο τόσο επικίνδυνη θεωρείται.
- Φθόνος (Envy)
Ο φθόνος είναι όχι απλά η ζήλια, αλλά η επιθυμία το κακό το δικό μας να μεταφερθεί και στον άλλον, δηλαδή η επιζήτηση της δυστυχίας του, όταν είμαστε κι εμείς δυστυχισμένοι.
Δεν ζηλεύουμε δηλαδή απλά αυτά που έχει ο διπλανός μας και κοιτάμε να τα φτάσουμε με κάποιον δικό μας τρόπο, αλλά επιζητούμε την κατάρρευσή του.
Αλλιώς θα ήμασταν όλοι οι Έλληνες μέσα στην αμαρτία, καθότι η ζήλια είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει σαν λαό (φράσεις του τύπου ‘τι θα πει ο γείτονας’, ‘κοίτα τον τι αγόρασε’ κ.ο.κ. είναι μέρος της καθημερινότητάς μας).
- Λαγνεία (Lust)
Η λαγνεία είναι το έντονο συναίσθημα του, όχι μόνο σεξουαλικού, αλλά κάθε πόθου όπως προς το χρήμα ή την εξουσία.
Λαγνεία μπορούμε να νιώθουμε για κάποιο άνθρωπο ή για κάποια κατάσταση και δεν πρέπει να μπερδεύεται με το πάθος, το οποίο μπορεί να μας ωθεί προς πιο ευγενείς στόχους.
Άρα μπορούμε να πούμε ότι πέρα από το ‘Lust for Life’ που λέει και ο Iggy Pop, όλα τα άλλα είδη λαγνείας μας σπρώχνουν σε συναισθηματικά έντονες και με απρόβλεπτα αποτελέσματα καταστάσεις.
- Λαιμαργία (Gluttony)
Εδώ μιλάμε κυριολεκτικά για την ακατάσχετη κατανάλωση ποσοτήτων φαγητού ή/και ποτού η οποία θεωρείται αμαρτία διότι καταστρέφει και τη σχέση του ανθρώπου με το φαγητό αλλά και το σώμα του.
Στην εποχή της υπερκατανάλωσης που ζούμε ίσως και να μην έμπαινε στη λίστα, αλλά έχουμε πει για τον ‘μαγικό’ αριθμό 7 και το συμβολισμό του.
Παράδειγμα οι Αμερικάνοι που πράγματι έχουν τεράστια θέματα με την υπερκατανάλωση (και) του φαγητού. Δεν βλέπεις στις ταινίες ή στα ντοκιμαντέρ κομπάρσο για κομπάρσο που να μην έχει παραπάνω κιλά.
- Νωθρότητα (Sloth)
Η νωθρότητα μοιάζει με την απλή βαρεμάρα ή τεμπελιά, όμως θεωρείται αμαρτία λόγω του ότι στη χριστιανική παράδοση δεν συμβαδίζει με το να προωθούμε το έργο του Κυρίου ή κάτι τέτοιο.
Δηλαδή σου λέει μην κάθεσαι στον κώλο σου και τα ξύνεις όλη μέρα γιατί θα μπει ο Σατανάς μέσα σου και θα βγαίνει μόνο με εξορκισμό να πούμε.
Στην αρχαιότητα μάλλον το ‘συν Αθηνά και χείρα κίνει’ μάλλον κοντεύει στο νόημα με την έννοια ότι μην τα περιμένεις όλα από το Θεό, κούνα κι εσύ λίγο το κουλάδι σου!
Τώρα που πήραμε μία ιδέα περί τίνος πρόκειται, πάμε να δούμε και τα αντίβαρα στις 7 θανάσιμες αμαρτίες, τις 7 ‘παραδείσιες αρετές’ (heavenly virtues).
- Σε αντίθεση με την Αλαζονεία έχουμε την Ταπεινότητα (Humility) η οποία φυσικά στα πλαίσια της χριστιανικής ηθικής είναι η ταπεινότητα μπροστά στο Θείο (Βάνια;) αλλά τέλος πάντων μπορούμε να πούμε ότι και γενικότερα δεν τη λες και κακή λίιιιιιγη ταπεινότητα στις μέρες μας.
- Σε αντιδιαστολή με την Απληστία βρίσκουμε την Φιλανθρωπία (Charity) η οποία θεωρείται φυσικά αρετή για προφανείς λόγους. Το να είμαστε φιλάνθρωποι είναι από τη λέξη και μόνο (φίλος του ανθρώπου) καλό, σωστά;
- Τώρα, όσον αφορά την Οργή, έχουμε να αντιπαραβάλλουμε μάλλον την Καλοσύνη (Kindness) η οποία μας ξεστρατίζει από το να θέλουμε το κακό του άλλου και μας βάζει στο δρόμο του να θέλουμε το καλό του.
- Ο Φθόνος είναι δύσκολο να έχει αντίθετο, αλλά αν είχε, θα ήθελα να πιστεύω ότι είναι η Υπομονή (Patience) που μπορεί να τον καλμάρει. Είναι αυτό που λέμε ότι ‘με το χρόνο όλα θα γίνουν’ αργά ή γρήγορα…ε τι νόημα έχει ο φθόνος όταν μπορεί αύριο μεθαύριο να βρεθείς εσύ στη θέση αυτού που τώρα φθονείς; Αν κάτσεις και το φιλοσοφήσεις γρήγορα, με το χρόνο πολλά πράγματα αλλάζουν και χάνεται ή καλμάρεται η παθολογική ζήλια προς ανθρώπους ή καταστάσεις.
- Η Λαγνεία είναι πιο εύκολη θα έλεγα, έχει αντίθετη την Αγνότητα (Chastity) η οποία φυσικά μπορεί να είναι (αυτονόητα) η σεξουαλική αποχή (μοναστική φάση) ή αντιστοίχως η αποχή από τα κοινά και τετριμμένα όπως είναι το χρήμα και η εξουσία (πάλι βέβαια σε μοναχο-κοινοβιακή κατάσταση παραπέμπει αυτό).
- Η Λαιμαργία επίσης ευκολάκι, είναι η Εγκράτεια (Temperance) που μπορεί να την συγκρατήσει (κυριολεκτικά) καθότι προφανώς αν είσαι εγκρατής δεν θα τρως σα γουρούνι, ούτε θα καταναλώνεις γενικότερα σα να μην υπάρχει αύριο.
- Τέλος, για τη Νωθρότητα έχουμε την Επιμέλεια (Dilligence) η οποία είναι η επίμονη και σωστή δουλειά. Κυριολεκτικά δηλαδή, η δουλειά θεωρείται αρετή και ίσως και πολύ καλά κάνει, διότι και χωρίς αυτή τι θα κάναμε και όλη τη μέρα, έτσι;
Νομίζω καλύψαμε το θέμα γενικά, όπως φαίνεται και από την εις άτοπο απαγωγή το αντίθετο του Φθόνου είναι όντως η Υπομονή, αφού αυτές είναι όλες και όλες οι Αρετές από την μία και οι Αμαρτίες από την άλλη, according to Wikipedia:
Και μιας και λέω Υπομονή, να εμβαθύνω λίγο και να δώσω και την πληροφορία ότι βασικά γι’ αυτή ήθελα να μιλήσω εξ’ αρχής αφού τη θεωρώ τη μεγίστη των Αρετών (του Παραδείσου ή και της Κόλασης ακόμα ακόμα).
Βασικά με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη ζωή μου και το καταλαβαίνω περισσότερο μεγαλώνοντας ότι όλα θα έρθουν στον καιρό τους και ο κολιός τον Αύγουστο. Αν θες κολιό το Δεκέμβριο, απλά πρέπει να κάνεις υπομονή.
Έχω ξαναεκφράσει την αντίθεσή μου με το όλο ‘τρέχα-τρέχα’ της εποχής το οποίο πραγματικά δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου και αν μπορούσα να έχω τις ανέσεις που έχω στην πόλη σε ένα ακόμη μικρότερο μέρος, τύπου χωριό, θα το έκανα ευχαρίστως.
Οπότε έτσι έχουν τα πράγματα, η αγαπημένη μου Αρετή και η συμβουλή μου είναι να έχετε Υπομονή (και ο ήλιος θα φανεί!!).
Βέβαια, θα πρέπει να υπάρχει παντού ένα μέτρο και όσον αφορά την υπομονή αυτό θα είναι να μην υπομένουμε καταστάσεις και πράγματα τα οποία υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής μας, απλά να περιμένουμε τα καλύτερα και να ενεργούμε προς αυτά με σωστές και στοχευμένες ενέργειες.
Πάμε κι ένα μικρό δημοψήφισμα, να δούμε για τους περισσότερους ποια από τις Αρετές είναι η αγαπημένη ή πιο βοηθητική στη ζωή…
