…η μητέρα κάθε μάθησης.
Και για όποιον/α δεν το έχει καταλάβει, πάμε σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση για να εδραιώσουμε πάλι την δημοκρατία μας!
Διότι η συνεργασία είναι στο αίμα μας ladies and gentlemen και φυσικά με 146 βουλευτές δεν γίνεται η δουλειά μας, θέλουμε την αυτοδυναμία μας να γουστάρουμε.
Έτσι, ο Μήτσος και ο Τάκης μαζί, αποφάσισαν ότι τα κουκιά δεν βγαίνουν, πήραν και αέρα τα μυαλά μας και πάμε ολοταχώς προς μεγαλειώδη νίκη στις 25 Ιουνίου.
Πάντως, την προηγούμενη αναμέτρηση τα πράγματα, από στατιστικής απόψεως πάντα, ήταν λίγο καταθλιπτικά.
Κανένα σασπένς, καμία αγωνία, κανένας νομός δεν ξέφυγε από τη νόρμα!
Οπότε τι είχαμε;
Ένα μπλε χάρτη με τα ούλα του και μία μονοτονία απίστευτη.
Και τι αποφάσισαν οι άρχοντες του τόπου;
Ότι αυτό ΔΕΝ αρκεί.
Οπότε τι κάνουμε από εδώ και πέρα;
Νέες εκλογές, φυσικά!
Άντε να δούμε που θα πάει αυτό το παραμύθι και αν θα το λήξουμε το ματσάκι στο 2ο ημίχρονο ή θα πάει και για παράταση!
Μιας όμως και είπα για στατιστική πιο πάνω, να ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Ούτε οι πιο ψαγμένες στατιστικές αναλύσεις δεν προέβλεψαν με ακρίβεια το αποτέλεσμα, προς έκπληξη των περισσοτέρων.
Το γιατί είναι ένα μεγάλο θέμα, το οποίο εγώ, προσωπικά, το εντοπίζω στο δείγμα.
Διότι, το παν είναι να πάρεις ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα σε κάθε αρχή της στατιστικής ανάλυσης.
Τώρα, τι πήγε στραβά, δεν μπορώ να ξέρω, αλλά έχω κάποιες υποψίες:
- Οι (πολύ) νέοι απάντησαν ό,τι να ναι
- Οι (πολύ) γέροι δεν μετρήθηκαν (και ξέρουμε ότι η ψήφος τους είναι πάντα η πιο συντηρητική)
- Το δείγμα δεν ήταν σωστά κατανεμημένο ανά την επικράτεια
- Υπάρχει και μία υποψία δόλου (δηλ. να ήξεραν το αποτέλεσμα αλλά, για να δημιουργηθεί η απαραίτητη ανασφάλεια, να μην το έβγαζαν)
Με βάση τα 1 έως 3 παραπάνω μπορεί να βγήκαν τα αποτελέσματα που είδαμε όλοι και τώρα φαίνεται να τρέχουν και να μη φτάνουν οι εταιρείες να τα μαζέψουν με νέες (πιο επικαιροποιημένες) δημοσκοπήσεις.
Όσον αφορά το 4ο θέμα, ελπίζω να πέφτω έξω, πραγματικά…διότι το να σκεφτεί κανείς τέτοιο κόλπο αντίστροφης ψυχολογίας είναι πραγματικά για Oscar.
Οπότε περιμένουμε να δούμε τι θα δούμε σε δυο μέρες που θα λαλήσει ο αλέκτωρ 3 φορές.
Εν τω μεταξύ, θα πρότεινα, να γίνουμε και λίγο balkan ninja, κατά το άσμα:
Και σας αφήνω με μία εικόνα που είναι 1000 λέξεις που λένε από ένα παλιό ταξίδι στην Κω, όπου έχουμε το εξής σκηνικό:
Περπατώντας βλέπει κανείς το σήμα και το μότο που βλέπετε παρακάτω από το παλιό καλό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο, σε ένα πασαλάκι:
Και κάθομαι και σκέφτομαι τον φουκαρά που πάει να κάτσει να ξαποστάσει και του μπαίνει κυριολεκτικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι όλο το ΠΑΣΟΚ, μαζί με την λεζάντα, ή αλλιώς:
balkan ninja????? παλαιότερα είχες καλύτερο γούστο στη μουσική! χαχαχαχα! αυτή η βαβούρα την “μουσικής” των βόρειων βαλκανίων δεν υποφέρετε πλέον……… πάντα γνώμη μου!
Πατριωτάκια είναι καλέ τα παιδιά…Εγώ πάλι ‘μπαΐλντισα’ που λένε (τη μπάντα!) με τα εκλογικά και προεκλογικά κτλ κτλ. Στη μουσική βρίσκω το καταφύγιό μου, απ’ όπου κι αν προέρχεται!
Πολύ καλό το αρθράκι σου 🙂
Thanx! Αν και τελικά όχι ninja δεν γίναμε αλλά μάλλον μάρτυρες σε μια ακόμα παρωδία!