Πόσο καιρό έχει κανείς να ακούσει ένα δίσκο ολόκληρο;
Την αλήθεια!
Πολύ καιρό, μάλλον είναι η απάντηση!
Και όμως, η ακρόαση ενός (ολοκληρωμένου) άλμπουμ από κάποιον αγαπημένο καλλιτέχνη, πέρα από την ιεροτελεστία του πράγματος, έχει και πρακτικά οφέλη για τα αυτιά σας.
Διότι, μπορείτε να ανακαλύψετε κομμάτια τα οποία δεν κυκλοφόρησαν σαν single αλλά είναι διαμαντάκια.
Για παράδειγμα, όλοι σχεδόν έχουν ακούσει το ‘Days are Forgotten’ από τους Kasabian, αλλά για να δούμε τι άλλο έχει να μας προσφέρει και ο δίσκος ολόκληρος:
Καταρχήν ξεκινάει με gong, έτσι για να ξυπνήσουμε και το πρώτο κομματάκι είναι αξιοπρεπέστατο.
Ακολουθεί το χιτάκι του δίσκου (πολύ καλό επίσης), ακολουθούμενο από το Goodbye Kiss, χαρουμενιάρικο μεν, αξίζει δε.
Καλά, τι να πω για τα επόμενα, το La Fee Verte έχει καταντήσει σχεδόν αγαπημένο, όπως και το I Hear Voices, μαζί με το προτελευταίο, το Switchblade Smiles.
Γενικώς, αξίζει μια αυτιά όλος ο δίσκος, μπορεί ο καθένας να βρει αγαπημένα κομμάτια, από τα πιο light, έως pop έως καλό rock.
Από μικρός είχα μία αγάπη για ολόκληρα albums και χαίρομαι που δεν έχει φύγει με τα χρόνια, ειδικά στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, της απίστευτης ταχύτητας, της μνήμης ψαριού και φυσικά των μουσικών κομματιών που από μόνα τους έχουν κάτι να πουν αλλά σαν σύνολο δεν στέκουν σε κάτι ολοκληρωμένο.
Να πω για τα albums των 70ς που με σημάδεψαν; Για τους Nevermore, τους Opeth, τους Tool, τι να πρωτοπώ. Δεν θα πω πολλά, θα πω όμως κάτι λίγα για τα λεγόμενα ‘θεματικά’ albums (concept albums) τα οποία είναι σε βαθιά έλλειψη στις μέρες μας.
Ένα concept album χαρακτηρίζεται από μία κεντρική ιδέα η οποία χαρακτηρίζει όλο το δίσκο, σαν μία καλή ιστορία γύρω από την οποία περιστρέφετε η μουσική.
Concept γράφει πολύ ο Arjen Anthony Lucassen όπως έχουμε διαπιστώσει και στο The Theater Equation άρθρο, αλλά εδώ θέλω να δώσω κάτι πιο ‘περίεργο’, από Mansun (βρετανική μπάντα που είχε κάνει κάποια επιτυχία τέλη της δεκαετίας του 90) και με είχε σημαδέψει:
Καλά, το εξώφυλλο τα σπάει καταρχήν, αλλά και η μουσική δεν είναι άσχημη, μου άρεσε πάρα πολύ στο παρελθόν και θυμάμαι ότι θέλει παραπάνω από 3-4 φορές να το ακούσεις από αρχή μέχρι τέλους για να το εκτιμήσεις (λογικό, αφού είναι θεματικός φουλ).
Τέλος, σας αφήνω με κάτι πιο stoner, αλλά αλμπουμάρα, το:
Καλές ακροάσεις στα παραπάνω ή και στα δικά σας ολοκληρωμένα albums, που ακόμα και κωφοί να είστε, τουλάχιστον το τελευταίο είναι και για εσάς!!
Καλή χρονιά και καλά ακούσματα! εγώ πάντα ακούω όλο τον δίσκο, ακόμα και σήμερα και ακόμα ακούω καινούργια πράγματα, αγοράζω κανά βινύλιο….. κανά cd! Έχω πάθει και τα παρακάτω μερικές φορές. έχει συμβεί στο πρώτο και δεύτερο άκουσμα ένας δίσκος να μου φανεί κακός-αδιάφορος, αλλά μετά από καιρό να έχω τελείως αντίθετη άποψη! (ακόμα και με ταινία μου έχει συμβεί). Κάποιες άλλες φορές μου έχει συμβεί το εξής. Αφού έχω ακούσει κάποιους δίσκους άπειρες φορές, ότι καινούργιο να ακούω από την ίδια μπάντα να μου φαίνονται εντελώς αδιάφορα! Τελικά ότι καούμε και όσο ακούμε μόνο καλό μας κάνει!